Η καταπάτηση του αιγιαλού

Kύριε διευθυντά

Εχει γίνει πια συνήθεια όταν κάποιοι διαφωνούν με ένα κρατικό μέτρο, αντί να λένε ότι αυτό είναι άδικο ή επώδυνο ή άσκοπο κ.λπ., να χρησιμοποιούν το επίθετο «αντισυνταγματικό» χωρίς όμως να αναφέρουν το αντίστοιχο άρθρο του Συντάγματος, που προφανώς δεν… υπάρχει!

Εγώ δεν θα κάνω το ίδιο λάθος, γι’ αυτό δηλώνω αμέσως ότι σύμφωνα με το άρθρο 967 του Αστικού Κώδικα, ο αιγιαλός είναι κοινόχρηστο πράγμα και ανήκει κατά κυριότητα στο Δημόσιο. Επίσης, εκεί διευκρινίζεται ότι το Δημόσιο μπορεί να τον εκμεταλλεύεται, αλλά και ότι μπορεί να παραχωρεί δικαιώματα (όχι εμπράγματα) σε ιδιώτες, εφόσον όμως με την παραχώρηση αυτή εξυπηρετείται η κοινή χρήση του αιγιαλού. Ισως έτσι νομιμοποιείται κατά κάποιον (αμφιλεγόμενο) τρόπο και η κατασκευή και εκμετάλλευση των ονομαζόμενων «οργανωμένων παραλιών», που για να τις επισκεφθεί ο πολίτης πρέπει να πληρώσει είσοδο κ.λπ. Εκτός όμως από αυτές τις «νόμιμες» παραχωρήσεις, κάθε είδους μαγαζιά (ταβέρνες, μπαρ, καφετέριες κ.λπ.) καταλαμβάνουν και εκμεταλλεύονται τον, προ αυτών ευρισκόμενο, αιγιαλό τοποθετώντας ομπρέλες, καθίσματα, ξαπλώστρες κλπ. στην αμμουδιά. Προφανώς αυτό είναι παράνομο, αλλά και ο ισχυρισμός των καταπατητών ότι έχουν πάρει άδεια από παρακείμενο δήμο ή κοινότητα δεν αίρει την παρανομία, απλώς καθιστά συνυπεύθυνο σε αυτήν και τον χορηγήσαντα την άδεια.

Δυστυχώς, οι καταπατήσεις του αιγιαλού τείνουν να γίνουν κανόνας και σχεδόν δεν υπάρχει πια, τουλάχιστον στη μείζονα περιοχή της Αττικής, όμορφη αμμουδιά που να είναι ελεύθερη για το κοινό. Και αυτό, ιδιαίτερα για την εποχή της οικονομικής κρίσης που περνάμε, είναι απαράδεκτο, αφού πολλές οικογένειες δεν μπορούν να απολαύσουν αυτές τις αμμουδιές χωρίς να επιβαρυνθούν με τα έξοδα της χρήση ομπρέλας, ξαπλώστρας κ.λπ.

Τι πρέπει, όμως, να γίνει για να ελευθερωθούν οι αμμουδιές και να αποδοθούν σε κοινή χρήση; Προφανώς θα πρέπει όλες οι παράνομες εγκαταστάσεις (πρόχειρα στέγαστρα, ομπρέλες κ.ά.) να αποξηλωθούν και να μεταφερθούν (εφόσον το επιθυμούν τα μαγαζιά) προς τα ανάντη εντός παρακείμενων ιδιωτικών οικοπέδων και πάντως εκτός του αιγιαλού.

Εάν οι καταπατητές του αιγιαλού δεν συμμορφώνονται, προβλέπονται τιμωρίες από τον Ποινικό Κώδικα (άρθρ. 421;). Δυστυχώς, όμως, η εφαρμογή των σχετικών μέτρων δυσχεραίνεται εκ του γεγονότος ότι αυτή δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Αστυνομίας Πόλεων, αλλά της Λιμενικής Αστυνομίας, που ίσως δεν είναι επανδρωμένη επαρκώς για την εφαρμογή τους. Βέβαια, κάποια βαριά προειδοποιητικά πρόστιμα είναι σχετικά εύκολο να επιβληθούν, αλλά και το παραδειγματικό κλείσιμο (λουκέτο προσωρινό ή μόνιμο) μερικών μαγαζιών σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους θα είναι ίσως αρκετό ώστε να συνετιστούν τα υπόλοιπα.

Παράλληλα νομίζω ότι η παράνομη εκμετάλλευση του αιγιαλού πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο των «Αδιάφθορων» του υπουργείου Οικονομικών, καθ’ όσον κάποιοι ιδιώτες, κοινότητες κ.ά. προφανώς έχουν αποκομίσει παράνομα οικονομικά οφέλη από την καταπάτηση του αιγιαλού.

Νικος Δυοβουνιωτης – Πολιτικός Μηχανικός, Κηφισιά ,
επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σχόλιο του διαχειριστή:
τα τραπεζοκαθίσματα σε όλη την Ελλάδα σε πολλές περιπτώσεις είναι στην κυριολεξία πάνω στο κύμα .  Το εντυπωσιακό είναι ότι ελάχιστοι αντιδρούν σε αυτή τη παρανομία. Τεράστια ευθύνη για αυτή την απαράδεκτη κατάσταση έχουν οι Δήμοι και η Κτηματική Υπηρεσία  που δίνουν τις άδειες.

Κοινοποίηση

You May Also Like

More From Author

+ There are no comments

Add yours

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.