Οποιος θέλει να ζυμώσει…

Οποιος θέλει να ζυμώσει…
Tου Θανου Oικονομοπουλου

Διεκδικώντας μερίδιο της δόξας όλων των προκατόχων του που ήλεγξαν την αισχροκέρδεια και την ακρίβεια στην αγορά, και ο νέος υπουργός Ανάπτυξης εξήγγειλε ελέγχους για τις τιμές των καυσίμων, συναντήσεις με τους αρτοποιούς για να μειώσουν την τιμή του ψωμιού, μελέτες για επιβολή πλαφόν στα δίδακτρα φροντιστηρίων ξένων γλωσσών – γενικά μια ενεργοποίηση των αρμοδίων υπηρεσιών του υπουργείου του για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που γίνεται όλο και πιο οξύ, αν συνυπολογιστεί το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Καλά κάνει ο άνθρωπος, έτσι κι αλλιώς το «τέρας της ακρίβειας» και διαχρονικό και υπερκομματικό είναι και για την αντιμετώπισή του όλοι οι καλοί και φιλόδοξοι υπουργοί χωρούν…

Μια απορία μόνο: αυτές οι κινήσεις που εμφανίζεται διατεθειμένος να κάνει άμεσα ο νέος υπουργός είναι καινούργιες ή αποτελούν… οργανική συνέχεια της εκστρατείας που είχε κηρύξει ο προκάτοχός του κ. Φώλιας – και αλήθεια, εκείνη η έρμη «δέσμη 42 μέτρων» (που ως προς την έκτασή της ξεπερνάει κατά πολύ όλες τις υπόλοιπες, σε διάφορους τομείς, που κατά καιρούς και πάντα ύστερα από κάποια κρίση έχει εξαγγείλει η «νέα διακυβέρνηση») πόσα απίδια έπιασε; Εφαρμόστηκε; Ολόκληρη ή έστω η… μισή; Εχει γίνει ο απαραίτητος «απολογισμός» της, ώστε να φανούν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, τα οποία θα συνεχίσει και θα εντείνει ή αντίθετα θα αλλάξει ο νέος υπουργός Ανάπτυξης;

Τέτοια «επιστημονικά» και «επεξεργασμένα», βεβαίως, ο καθημερινός καταναλωτής δεν τα καταλαβαίνει – αυτός μετράει απλά τα πράγματα: έπεσαν ή όχι οι τιμές; Και πώς είναι δυνατόν σήμερα που «το βαρέλι» έχει πέσει κάτω από τα 40 δολάρια, η αμόλυβδη στα πρατήρια να πωλείται 0,83 λεπτά (στα «φθηνά»!), ενώ όταν ο «μαύρος χρυσός» είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ και διαπραγματευόταν πάνω από τα 145 δολάρια το βαρέλι, το λίτρο αμόλυβδης πουλιόταν 1,28 ευρώ; Τηρουμένων των αναλογιών, σήμερα η βενζίνη έπρεπε να πουλιέται 0,40 («βαριά βαριά»). Και όμως, μας κοστίζει το διπλάσιο…

Τόσα και τόσα έχουν γραφτεί, χρόνια τώρα, για τα περίφημα «κυκλώματα» που λειτουργούν στον χώρο των καυσίμων, διαμορφώνοντας τιμές πέρα από κάθε λογική και συσχετισμό «πρώτης ύλης – κόστους παραγωγής – τελικού προϊόντος» και άλλα… τόσα και τόσα ως «μέτρα» και «εκστρατείες ελέγχων» έχουν εξαγγελθεί (άλλο πράγμα το «υλοποιηθεί»…) από πλευράς πολιτείας. Φωνάζουν και προς πράσινες και προς γαλάζιες κυβερνήσεις οι πρατηριούχοι, πως σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό αυτά τα περιβόητα κυκλώματα θα σπάσουν, αν απελευθερωθεί το επάγγελμα των Δ.Χ. βυτιοφορέων και αποκτήσουν κι αυτοί το δικαίωμα μεταφοράς καυσίμων από τα διυλιστήρια, το ζήτημα «μελετάται» κάμποσα χρόνια (άσε που αποτελεί και υποχρέωση η «απελευθέρωση», με βάση τις κοινοτικές οδηγίες…), αλλά κάτι το συγκεκριμένο προς αυτήν την κατεύθυνση, δεν έχει γίνει και η μεταφορά καυσίμων αποτελεί προνόμιο των εταιρειών πετρελαιοειδών και ενός κλειστού «κλαμπ»…

Οι ειδικοί του υπουργείου Εμπορίου, πάλι, χρόνια τώρα επιμένουν πως ένα σημαντικό μέρος των κυκλωμάτων θα εξαρθρωθεί αν υπάρξει συγκεκριμένη (και αυστηρά εφαρμοζόμενη…) ρύθμιση για τους αποθηκευτικούς χώρους των πρατηρίων, σε συνδυασμό με την καθιέρωση «ταμειακών μηχανών», που θα συνδέονται ηλεκτρονικά με την «εισροή» και τις καθημερινές «εκροές» καυσίμων προς και από τα πρατήρια – το μέτρο είχε μάλιστα εξαγγελθεί με δεσμευτική ημερομηνία έναρξης της εφαρμογής του, αλλά στη… μικροπολιτική συνέχεια, αυτή των πελατειακών σχέσεων κράτους και ομάδων συμφερόντων, ατόνησε… «επ’ αόριστον»! Γιατί, άραγε;

Κάθε λίγο και λιγάκι οι «αρμόδιοι» βγαίνουν και εξαγγέλλουν «υποχρεωτικούς κοστολογικούς ελέγχους» εταιρειών και μονάδων του κυκλώματος «τρόφιμο» (αλλά και όχι μόνο…), τους οποίους στη συνέχεια… ξεχνούν – όχι σπάνια, μάλιστα, βγάζουν και κάποιες αποφάσεις για «εξαιρέσεις συγκεκριμένων κατηγοριών επιχειρήσεων» από την υποχρέωση να υποβάλλουν κοστολόγια προκειμένου να ελέγχεται η διαμόρφωση των λιανικών τιμών!

«Συναντήσεις» με τους αρτοποιούς, για να μειώσουν την τιμή του ψωμιού – μα, είναι ποτέ δυνατόν τέτοια σοβαρά ζητήματα που η διαχείρισή τους έχει άμεσες επιπτώσεις στο πορτοφόλι του κόσμου να αντιμετωπίζονται με «εκκλήσεις» και επιδίωξη «συμφωνιών κυρίων»; Οι τιμές στο σιτάρι (τα δημητριακά γενικότερα) έχουν πέσει, σε σύγκριση με τις περυσινές, περίπου 40% – ε, αυτή η μείωση της τιμής πρώτης ύλης δεν θα ’πρεπε, σε ένα βαθμό έστω, να ’χει περάσει και στις τιμές του έτοιμου προϊόντος; «Ελεύθερη αγορά», σύμφωνοι, ελεύθερη όμως, όχι… ασύδοτη! Είναι αδύνατον να πεισθεί ο πολίτης που καλείται καθημερινά να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, πως ένα σοβαρό και αποφασισμένο κράτος είναι «ανήμπορο» να αντιμετωπίσει φαινόμενα καρτέλ, κυκλωμάτων, αισχροκέρδειας…

Αλλωστε, υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης (σε άλλα πόστα από αυτό που κατέχουν τώρα…) είναι που απειλούσαν «κλείνοντας το μάτι» με σημασία, πως «ας μην ξεχνούν οι έμποροι και οι παραγωγοί, πως το κράτος διαθέτει πάντα και… “άλλους τρόπους” να περάσει την πολιτική του!». Αντε, ντε!
kathimerini 25-2-2009

Κοινοποίηση

You May Also Like

More From Author

+ There are no comments

Add yours

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.