Η παγκοσμιοποίηση της… φτώχειας

Η παγκοσμιοποίηση της… φτώχειας

Της Ευρυδικης Μπερση / ebersi@kathimerini.gr

Το παλιό σύνθημα «Μην υποτιμάτε την πείνα» γίνεται, δυστυχώς, όλο και πιο επίκαιρο. Στην Αίγυπτο, την Κυριακή, οι διαμαρτυρίες για τον διπλασιασμό της τιμής των τροφίμων κατεστάλησαν βίαια, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 50 άτομα και να συλληφθούν 150. Οι ταραχές είχαν και άλλες παραμέτρους, (σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 8) όμως το υπόβαθρο της πολιτικής δυσαρέσκειας που προκαλούν τα ακριβά τρόφιμα σαφώς λειτούργησε ως καταλύτης.

Στη Ζιμπάμπουε, ο φοβερός πληθωρισμός στα τρόφιμα ήταν αυτό που έδωσε τη χαριστική βολή στον άλλοτε αγαπημένο ήρωα της ανεξαρτησίας, Ρόμπερτ Μουγκάμπε. Οι πρόσφατες ταραχές στην Κένυα είχαν κι αυτές μεγάλη σχέση με τις επισιτιστικές δυσκολίες.

Πιο κοντά μας, στην Ιταλία, τον Σεπτέμβριο έγινε πανεθνικό μποϊκοτάζ κατά των μακαρονιών, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αύξηση κατά 30% της τιμής τους. Το μποϊκοτάζ δεν είχε και τόσο μεγάλη επιτυχία, γιατί οι Ιταλοί δεν μπορούν να στερηθούν τα ζυμαρικά ούτε μία μέρα, όμως, ακριβώς λόγω της αποτυχίας του, υπογράμμισε τη φύση του προβλήματος. Οταν ακριβαίνει αυτό που τρώμε, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε να τρώμε.

Τα σιτηρά, το ρύζι, το καλαμπόκι – τρόφιμα που αποτελούν τη βάση της ανθρώπινης διατροφής στα περισσότερα σημεία του πλανήτη κοστίζουν τουλάχιστον δύο, αν όχι τρεις φορές περισσότερο σήμερα απ ό,τι πριν από μερικά χρόνια. Τους τελευταίους μήνες τα ιστορικά ρεκόρ καταρρίπτονται σωρηδόν, εξαιτίας, μεταξύ άλλων παραγόντων, και της ανόδου στις τιμές του πετρελαίου, που χρησιμοποιείται για λίπασμα, για την επεξεργασία αλλά και τη μεταφορά των τροφίμων.

Στην εποχή των παγκοσμιοποιημένων αγορών, το πρόβλημα δεν περιορίζεται σε μια περιοχή του πλανήτη. Εχουμε δηλαδή όλοι την πικρή παρηγοριά ότι η δύσπιστη ερώτηση «πόσο;;;» δεν ακούγεται μόνο στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μας αλλά επαναλαμβάνεται σε μπακάλικα και πάγκους πλανόδιων πωλητών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Οταν όμως πρόκειται για τις φτωχότερες χώρες, το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο. Πρόσφατο ρεπορτάζ του πρακτορείου Associated Press σχετικά με τις τιμές των τροφίμων στην Καραϊβική και στη Δυτική Αφρική έφερε στο φως σπαρακτικές ιστορίες γονέων που έχουν αρχίσει να μην μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους «Το ξέραμε ότι ήμασταν φτωχοί» είπε μια 25χρονη μητέρα διδύμων από τη Δυτική Αφρική, που είδε την τιμή του γάλακτος να αυξάνεται κατά 57% τους τελευταίους μήνες. «Αλλά αυτό είναι κάτι παραπάνω από φτώχεια».

Είναι απόλυτα βέβαιο ότι η κρίση οφείλεται εν μέρει στην κερδοσκοπία – από τα μεγάλα funds που αναζητούν κερδοφόρες τοποθετήσεις στις αγορές δημητριακών ώς τους χονδρέμπορες, τα σούπερ μάρκετ και τον τελευταίο παντοπώλη, όλοι μπαίνουν στον πειρασμό να κερδίσουν κάτι περισσότερο. Ομως υπάρχουν και πολύ ευρύτερα προβλήματα. Οι κλιματικές αλλαγές έχουν αποσταθεροποιήσει την παραγωγή σε σημαντικές για την παγκόσμια αγορά χώρες, όπως η Αυστραλία, ενώ όλο και μεγαλύτερες εκτάσεις παγκοσμίως αφιερώνονται, αντί για την παραγωγή τροφίμων, στην παραγωγή βιοκαυσίμων. Δεν μπορούμε να επιδράσουμε σε όλους τους παράγοντες που συνιστούν την επισιτιστική κρίση – τουλάχιστον όμως μπορούμε να γνωρίζουμε ποιες πολιτικές και οικονομικές επιλογές την επιδεινώνουν. kath

Κοινοποίηση

You May Also Like

More From Author

+ There are no comments

Add yours

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.