Οι παντρεμένοι μειώνονται

Απόσπασμα από άρθρο του Θάνου Τσίρου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25/2/2024

Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται ταχύτατα, αλλά ο αριθμός των νοικοκυριών αυξάνεται. Τουλάχιστον ένας στους τρεις ζει μόνος του και το μερίδιο των μονομελών νοικοκυριών μεγαλώνει, φαινόμενο που αποδίδεται στην κρίση του θεσμού του γάμου αλλά και στη διστακτικότητα των νέων -ή στη χρονική μετάθεση της απόφασης- να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια. Δεν είναι αυθαίρετα συμπεράσματα, αλλά απεικόνιση της πραγματικότητας από την τελευταία απογραφή του πληθυσμού. Τα δε στοιχεία των ληξιαρχείων δείχνουν ότι το «φαινόμενο» συνεχίζεται με αμείωτη ένταση δικαιολογώντας μια σειρά από οικονομικές συνέπειες, μεταξύ των οποίων και η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα ακίνητα ή οι δυσκολίες μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας στο να αντιμετωπίσει το υψηλό κόστος διαβίωσης.

Ποια είναι τα άκρως ανησυχητικά στατιστικά ευρήματα; Πρώτον, οι παντρεμένοι έχασαν το πλειοψηφικό μερίδιο στην ελληνική κοινωνία. Αυτό ξεπερνούσε το 52% μέχρι το 1991, κρατήθηκε στο όριο του 50% μέχρι και το 2011 και ήρθε η 10ετία της οικονομικής κρίσης να «γκρεμίσει» το μερίδιο στο 45,67%.

Παντρεμένοι δήλωναν το 2011 περίπου 5,4 εκατ. κάτοικοι αυτης της χώρας και τώρα έχουν περιοριστεί στα 4,786 εκατ. Η στατιστική των ληξιαρχείων αποτύπωσε 14.400 διαζύγια το 2023, από 11.000 το 2019 και το 2020, 12.780 το 2021 και 13.748 το 2022. Κάθε χρόνο, δηλαδή, τα διαζύγια γίνονται περισσότερα, ενώ το άθροισμα γάμων και συμφώνων συμβίωσης δεν αυξάνεται (περίπου 40.500 γάμοι και 15.000 σύμφωνα καταγράφηκαν το 2023). Εκτός από το ισοζύγιο γάμων (ή συμφώνων) και διαζυγίων υπάρχει και η παράμετρος της χηρείας. Οι πολίτες σε κατάσταση χηρείας έχουν αυξηθεί στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 10ετιών, καθώς ανέρχονται σε 834.300 το 2021. Ηταν 667.000 το 1991.