Ψηφιακή ευφορία και ανταγωνιστικότητα

Ψηφιακή ευφορία και ανταγωνιστικότητα

Κύριε διευθυντά
Καλό είναι να χαιρόμαστε τώρα που πράγματα, τα οποία κατά τη δεκαετία του ’80 απορρίπτονταν ασυζητητί, όπως π.χ. η ύπαρξη ενός μόνο αριθμού για τις σχέσεις με το Δημόσιο κ.λπ., αρχίζουν να υλοποιούνται… Ας σκεφτούμε όμως μέσα στην ευφορία αυτή γιατί πρέπει να περηφανευόμαστε για τον (ακόμα ένα) «ενιαίο» αριθμό ΑΜΚΑ, ο οποίος έχει άμεση και μοναδική συσχέτιση με τον επίσης μοναδικό ΑΦΜ και ο οποίος σχεδιάστηκε από ανθρώπους που αγνοούσαν την ήδη παγκόσμια χρησιμοποιούμενη μορφή ΕΕΕΕΜΜΗΗ (έτος-μήνας-μέρα) για τη γραφή ημερομηνιών που επιτρέπει ευκολότερες καταλογογραφήσεις, αρχειοθετήσεις κ.λπ. Καμαρώνουμε και για τον ΑΦΜ, ο οποίος, όντας μοναδικός αριθμός, δεν έχει ανάγκη να συνοδεύεται από το όνομα της ΔΟΥ (που, επιπλέον, πρέπει να ακολουθεί τις μεταφορές/συγχωνεύσεις/ καταργήσεις ΔΟΥ και τις μετοικεσίες του φορολογουμένου) τη στιγμή που η πληροφορία αυτή υπάρχει μονοσήμαντα στις βάσεις δεδομένων του Δημοσίου και δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς τη σύμπραξή του.

Αγνοώ ποιος καθόρισε στην Ελλάδα τη δομή του ΙΒΑΝ –σε τρόπο που καταφέραμε να έχουμε τον μακρύτερο στον κόσμο ΙΒΑΝ (27 ψηφία)–, ο οποίος όμως με ελαφριά καρδιά σχεδόν διπλασίασε το κόστος κάθε συναλλαγής στη χώρα (πληκτρολόγηση 54 ψηφίων – με τα γνωστής δυσχέρειας ελέγχου μηδενικά) σε σχέση με άλλες αντίστοιχου μεγέθους χώρες (π.χ. το Βέλγιο με 16 ψηφία). Υπολογίστε πόσα εκατομμύρια τραπεζικές συναλλαγές γίνονται κάθε μέρα και πόσα εκατομμύρια φορές την ημέρα οι φορολογούμενοι γράφουν στα τιμολόγιά τους τα μακρόσυρτα ΙΒΑΝ και την άχρηστη ΔΟΥ του κάθε ΑΦΜ πωλητή-αγοραστή.

Καινούργιο «φρούτο» είναι οι «αριθμοί βεβαιωμένης οφειλής στο Δημόσιο» με 40 (!) ψηφία και οι νεοεμφανιζόμενοι στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ μακρόσυρτοι αριθμοί «RF» (ναι, μόνο με λατινικούς χαρακτήρες!). Στο Βέλγιο του παραδείγματός μας, 12 ψηφία φτάνουν!

Ανταγωνιστικότητα δεν πετυχαίνουμε μόνο με μεγαλειώδεις πολιτικές αποφάσεις αλλά και με μικρές, καθημερινές, εύκολες και έξυπνες λύσεις… Τα ψηφιακά μας μυαλά, μήπως θα μπορούσαν να υπολογίσουν πόσα μεροκάματα χάνονται κάθε μέρα χωρίς λόγο από τα παραπάνω τερτίπια; Μήπως αυτού του είδους οι αποφάσεις παίρνονται «στα πεταχτά»;

Βαγγελης Βαρδακας, Τέως διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 12/8/2020