Γολγοθάς η καθημερινότητα για πολλές οικογένειες
Γολγοθάς η καθημερινότητα για πολλές οικογένειες
Ο Γιώργος και η Τόνια είναι και οι δύο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Εχουν ένα μικρό παιδάκι, 5 ετών και μολονότι αμείβονται με υψηλούς -για τα δεδομένα της Ελλάδας- μισθούς τα βγάζουν δύσκολα πέρα (ο Γ. έχει μισθό πρώτης εργασίας 1.600 ευρώ και δεύτερης 400 ευρώ, ενώ η Τ. έχει μισθό 1.800 ευρώ).
Από την πρώτη μέρα του μήνα τα έξοδα αρχίζουν να μετράνε… Πρώτα, η καταβολή του στεγαστικού δανείου (520 ευρώ) και τα δίδακτρα του νηπιαγωγείου (320 ευρώ), οι λογαριασμοί κοινής ωφέλειας (550 ευρώ το δίμηνο) και τα κοινόχρηστα (100 ευρώ). Τα έξοδα συνεχίζουν να τρέχουν για θέση πάρκινγκ στο σπίτι τους στο κέντρο (160 ευρώ/μήνα), βενζίνη (140 ευρώ για δύο αυτοκίνητα), είδη πρώτης ανάγκης από το super market (500 ευρώ), φαγητά (κρεοπώλης 150 ευρώ, μανάβης 80 ευρώ) και ο προϋπολογισμός τινάζεται στον αέρα με την καταβολή δόσεων για πιστωτικές κάρτες. «Φαντάζομαι ότι είναι οικείο σε όλους: κάποια στιγμή στη ζωή μας που δεν βγαίναμε, αναγκαστήκαμε να υπερβάλουμε σε έξοδα με πλαστικό χρήμα – κάτι που πληρώνεται ακριβά, αφού αυτά τα λεφτά όχι απλώς τοκίζονται, υπερτοκίζονται», λέει στην «Κ» η Τ. 33 ετών.
Οι δόσεις που πληρώνει αυτή η οικογένεια σε κάρτες είναι πολύ απλά… ό,τι περισσεύει από τους μισθούς! «Η μόνη πολυτέλεια που επιτρέπουμε στον εαυτό μας είναι μία εβδομαδιαία έξοδο για καφέ οικογενειακώς και φαγητό σε ταβέρνα μια – δύο φορές το μήνα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά», λέει η Τόνια «ότι πριν από τρία χρόνια στο super market με 500 ευρώ το μήνα κυριολεκτικά σήκωνες το μαγαζί! Τώρα, παίρνεις τα βασικά και με πολλή επιφύλαξη να πάρεις ένα μπουκάλι κρασί ή ένα γλυκό που θεωρούνται… μεγάλη σπατάλη», καταλήγουν ο Γιώργος και η Τόνια.
Σ’ ένα ζευγάρι με νεογέννητο 5 μηνών τα έξοδα πολλαπλασιάζονται, καθώς οι πρώτες ανάγκες του μωρού εκτοξεύουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό στα ύψη. «Μόνο για κούνια, πορτ μπεμπέ, παρκοκρέβατο, μπιμπερόν, αποστειρωτές, ρούχα δαπανήσαμε περίπου 1.800 ευρώ», λέει στην «Κ» η Παναγιώτα, 38 ετών, διακοσμήτρια.
Ο σύζυγός της Νίκος, ιδιωτικός υπάλληλος σε χρηματιστηριακή εταιρεία έχει μηνιαίες αποδοχές περίπου 2.000 ευρώ. «Οι καιροί είναι χαλεποί και η ακρίβεια μας έχει γονατίσει. Βγαίνουμε τσίμα – τσίμα και να σκεφτείτε ότι το σπίτι μας είναι ιδιόκτητο. Στα πάγια έξοδά μας, τους λογαριασμούς (ΟΤΕ, ΔΕΗ, κινητά τηλέφωνα) και τα κοινόχρηστα που φτάνουν περίπου τα 350 ευρώ μηνιαίως, το σούπερ μάρκετ 550 ευρώ, βενζίνη και την Αττική Οδό που μας στοιχίζουν άλλα 300 ευρώ, 500 ευρώ για πιστωτικές και δόση καταναλωτικού δανείου προστέθηκαν και τα βρεφικά έξοδα. Μόνο το γάλα του μωρού στοιχίζει 170 ευρώ το μήνα και οι πάνες άλλα 60. Οπως καταλαβαίνετε, για αποταμίευση ούτε λόγος», λένε ο Νίκος και η Παναγιώτα.
Υπάρχουν και χειρότερα. Στις χαμηλόμισθες οικογένειες, η καθημερινότητα μοιάζει με Γολγοθά. «Τι να πρωτοπληρώσεις μ’ έναν μισθό μερικής απασχόλησης της τάξης των 400 ευρώ και τον μισθό του άντρα μου που δεν ξεπερνά τα 1.000;», αναρωτιέται η Κατερίνα, που εργάζεται σε σούπερ μάρκετ. «Θέλουμε να αποκτήσουμε ένα μωρό και δεν το αποφασίζουμε γιατί είμαστε στο νοίκι και ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε. Ζούμε με κάρτες και δάνεια. Αναγκαστικά».