Το νεράκι γίνεται… αντικείμενο χρυσοχοείου!
Κύριε διευθυντά
Πριν μερικές βδομάδες βρέθηκα στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησα ένα μπουκαλάκι νερό 0,5L από το ξενοδοχείο που μου το χρέωσαν… οι Τούρκοι 1,5 ευρώ. Είπα μέσα μου «κοίτα εκμετάλλευση» μπήκαν και αυτοί στον χορό των ανατιμήσεων και της τουριστικής… κλοπής.
Ελα όμως να δείτε τι με περίμενε στη σύγχρονη τουριστική πρωτεύουσα των Βαλκανίων Θεσσαλονίκη λίγες μέρες αργότερα όταν προσκεκλημένος για ένα ευχάριστο γεγονός μου κρατήθηκε δωμάτιο φιλοξενίας σε περίοπτο πάνω στη θάλασσα ξενοδοχείο. Παλάτι σου λένε Μακεδονικό!
Με θέα τη θάλασσα και διψασμένος αναζήτησα νεράκι στο μπαρ του δωματίου – ψυγειάκι – μ’ δε. Το ψυγειάκι, μέσα σε επένδυση ξύλου κερασιάς, αναπαυόταν χωρίς να δουλεύει και όλα τα περιεχόμενα έβραζαν όπως και εγω απ’ το κακό τους. Ενημέρωσα την υποδοχή για το πρόβλημα και ζήτησαν αν ήτο δυνατόν να μου στείλουν στο δωμάτιο δύο μπουκαλάκια των 0,5L παγωμένο νερό, μια και η θερμοκρασία είχε ανέβει κοντά στους 40 βαθμούς. Ηρθε το νεράκι με το room service! Απόλαυσα τη θέα του Θερμαϊκού απ’ το μπαλκόνι και κίνησα για το ευχάριστο γεγονός στην εκκλησία, αφού ξαναείπα στην υποδοχή για το μικρό ψυκτικό πρόβλημα στο ψυγειάκι του δωματίου. Πήρα διαβεβαίωση ότι όλα θα διορθωθούν άμεσα και ότι θα υπάρχει κρύο νεράκι με την επιστοφή μου στο δωμάτιο. Ελα όμως ότι δεν έγινε τίποτα για να διορθωθεί και όταν επέστρεψα με στεγνό λαρύγγι τρέχω για νερό και πάλι τα μπουκάλια έβραζαν στο ξύλινο περιτύλιγμα του ψυγείου. Νέα παραγγελία νερού στην υποδοχή, νέα παγωμένα δύο μπουκαλάκια και νέα απόλαυση του δειλινού απ’ το μπαλκόνι του Μακεδονικού Παλατιού. Αυτά για το βράδυ, το πρωί έπρεπε να προλάβω το τρένο και για λόγους ευγενείας – μια και η δαπάνη του δωματίου ήταν φιλοξενία του καλού μου κουμπάρου – όχι από τη… Siemens, Θεός φυλάξει στις μέρες μας – πήγα στην υποδοχή να πληρώσω τα νεράκια – τέσσερα μπουκαλάκια των 0,5L συνολικά.
Και εκεί μου ήρθε ταμπλάς… Τα τέσσερα μπουκαλάκια νερού μού χρεώθηκαν –και κακώς πλήρωσα– πόσο, λέτε; 20,55 ευρώ και 9% ΦΠΑ 1,85. Σύνολο 22,40 δηλ. το κάθε μπουκαλάκι των 0,5L νεράκι του καλού Θεούλη μού χρεώθηκε 5,60 ευρώ και για να θυμηθούμε και λίγο κείνες τις ωραίες μας δραχμές 1.908,20! Το μπουκαλάκι.
Αντε τώρα να βρεις άκρη τηλεφωνώντας στο 1520 –αυτό του… καταναλωτή– στον πατριώτη μου γ. γραμματέα κ. Οικονόμου να μαζέψει τα αμάζευτα!!! Και όσο για τον υψηλό τουρισμό απ’ το ακριβό νερό και τα μη λειτουργούντα ψυγειάκια… φαίνεται!
Συμβουλή καλοκαιρινή: Νεράκι κουβαλάμε απ’ το περίπτερο της γειτονιάς και ποτέ από… μη λειτουργούντα μίνι μπαρ. Στην πολύ μεγάλη ανάγκη παραγγείλεται ίδιο νεράκι από τη γειτονική… Τουρκία. Θα σας στοιχίσει… λιγότερο!
Στη διάθεση οιουδήποτε η απόδειξη της καταβολής… χαρατσίου… δίψας ή… χρυσοχοείου.
Κωστας Κασσιος – τ. Καθηγητής ΕΜΠ
kathimerini