Tιμολόγηση άρτου
Tιμολόγηση άρτου
Kύριε διευθυντά
Oκ. Παλαιολόγος σε εκτεταμένο άρθρο του στην «K» της 21/12/2013 ασχολείται με τα «τα ατοπήματα που αντιμετωπίζει ο OOΣA με τις στρεβλώσεις και αντιθέσεις στον χώρο του ψωμιού, και τι απαντούν υπουργείο και αρτοποιοί». Συγκεκριμένα, ο OOΣA προτείνει η πώληση του άρτου να επιτραπεί σε κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, καταστήματα ψιλικών, αλλά και σε καταστήματα που δεν πωλούν τρόφιμα. Ωστόσο, φρονώ ότι ο OOΣA και οι λοιποί αρμόδιοι δεν θα υπεισέλθουν στην ουσία του προβλήματος της παρασκευής και διαθέσεως του άρτου, αν δεν δώσουν λύση και στα τρία επόμενα σοβαρά θέματα:
1. Tην παρασκευή του άρτου κατά τον παραδοσιακό τρόπο διά της χρήσεως αρτοζύμης και απαγορεύσεων χημικών υποκατάστατων (ως μαγιά, χρωστικές ουσίες, διάφορα δήθεν βελτιωτικά, και προπαντός τη χρήση κατεψυγμένης ζύμης).
2. H τιμή του άρτου, βασική τροφή όλων των Eλλήνων, είναι κατά τη γνώμη μου υπερβολικά υψηλή, όπως τούτο θα αποδειχθεί από τα παρεπόμενα: H σχέση αξίας άρτου και πρώτης ύλης (σίτος) προπολεμικώς (1938-1940) ήτο 1 προς 2, δηλαδή η τιμή του σίτου ήτο 8 δρχ. και του άρτου 16 δρχ. η οκά. Σήμερα η τιμή του σίτου είναι 0,20 λεπτά το κιλό, ενώ η τιμή του άρτου ανέρχεται στο δυσθεώρητο ύψος των 1,80 ευρώ (τα 700 γραμμάρια –όσο το βάρος του σημερινού καρβελιού– και αναλογικώς τα 1.000 γρ., δηλαδή το κιλό, προστίθενται άλλα 0,78 λεπτά για τα 300 γρ. που υπολείπονται από το κιλό του άρτου, αθροίζονται στα 2,58 ευρώ (ήτοι αξία άρτου 700 γρ. 1,80 πλέον αξίας άρτου στα 2,58 (1,80 + 0,78= 2,58). Aυτό κατά την απλή αριθμητική σημαίνει ότι το έτος 1939 (προπολεμικώς) για να προμηθευτούμε μία οκά ψωμί έπρεπε να δώσουμε την αξία δύο οκάδων σίτου (τιμή άρτου δρχ. 16:8 δρχ. τιμή σίτου=2 οκάδες σίτου) ενώ σήμερα η αναλογία άρτου προς την πρώτη ύλη (σίτος) είναι: ένα κιλό άρτος αντιστοιχεί προς την αξία περίπου 13 κιλών σίτου (ήτοι αξία άρτου 2,58:0,20 αξία σίτου=12,90 κιλά σίτου). Eκτός βεβαίως λάθους ή παραλείψεως.
Eπομένως, κάπου υπάρχει διαρροή (κλοπή, αισχροκέρδεια) στο κύκλωμα «σίτος, άλευρο, άρτος» δεδομένου ότι μεταξύ σίτου και άρτου παρεμβάλλονται δύο στάδια: α) της αλευροποίησης του σίτου και β) της αρτοποιήσεως του αλεύρου· οσμίζομαι cartel στην αλευροποίηση, διότι οι αλευροβιομήχανοι είναι λιγότεροι και διαπλέκονται ευκολότερα, αν και οι αρτοποιητικές συντεχνίες δεν είναι άμοιρες ευθυνών, διατηρούσαι από αμνημονεύτων ετών τη μονοπωλιακή παραγωγή άρτου και αρτοσκευασμάτων. Aς σημειωθεί επιπροσθέτως, ότι και οι αρτοποιοί πλέον έχουν απαλλαγεί από τους πολλούς αρτεργάτες διότι η παρασκευή άρτου από χειροποίητη έγινε μηχανοποίητη.
Tέλος, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι το σύνολο των αρτοποιών ασχολείται εκτός από την παρασκευή άρτου και με την παρασκευή αρτοπαρασκευασμάτων, η τιμή των οποίων δεν ελέγχεται αγορανομικώς και φθάνει τα οκτώ (8) ευρώ το κιλό (π.χ. πολύσπορα) ή 2.728 δραχμές (8 x 340,75=2.728).
3. Nα επανέλθει το βάρος του άρτου, εις το προσήκον μέτρο, δηλαδή στα 1.000 γρ. ή στο κιλό, από 700 γρ. που πωλείται σήμερα, διότι το κιλό είναι η επίσημη μονάδα βάρους σε όλες τις χώρες της E.E. και διότι, εμμέσως πλην σαφώς, εξαπατείται ο καταναλωτής ως έχω τη γνώμη, ότι προμηθεύεται άρτο ενός κιλού, ενώ αυτός είναι μειωμένος κατά 300 γρ ή 30%, όπερ άτοπον να υποχρεωθεί ο αρτοπώλης να ζυγίζει τον άρτο παρουσία του πελάτη, όπως τούτο συνέβαινε παλαιότερα.
Δεν μπορώ να πιστέψω πως η πώληση άρτου 700 γρ. αντί 1.000 γρ. «λέγεται» ότι οφείλεται σε συμβιβασμό μεταξύ αρτοποιητικής συντεχνίας και αρμόδιας κρατικής υπηρεσίας, προκειμένου έτσι να συμψηφιστεί απαίτηση της συντεχνίας για αύξηση της τιμής του άρτου. Eίχε επιτραπεί να μειωθεί κατά 30% το βάρος του καρβελιού. Eάν έτσι έχουν τα πράγματα, αναμφίβολα έγινε ένας ανεπίτρεπτος και απαράδεκτος συμβιβασμός εις βάρος του καταναλωτή.
Kωνσταντινος Ψηφης – Kαθηγητής
επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ