ekatanalotis.grUncategorizedΟι Έλληνες είναι ίσως ο μόνος λαός που παχαίνει στις διακοπές!
ekatanalotis.grUncategorizedΟι Έλληνες είναι ίσως ο μόνος λαός που παχαίνει στις διακοπές!
Uncategorized

Οι Έλληνες είναι ίσως ο μόνος λαός που παχαίνει στις διακοπές!

Από Δευτέρα δίαιτα
Δύσκολα θα βρεις σε ξένες εφημερίδες και περιοδικά οδηγίες για το πώς θα χάσεις τα κιλά του καλοκαιριού. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, δεν υπάρχει έντυπο το οποίο σέβεται τον εαυτό του που να μη σου εξηγήσει τι πρέπει να κάνεις για να σου μπαίνουν τα φθινοπωρινά ρούχα.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 04/09/2018 07:00

Αν ο Αύγουστος είναι ο μήνας των διακοπών και ο Δεκέμβριος ο μήνας των γιορτών, ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που η μισή Ελλάδα δηλώνει ότι από αύριο αρχίζει δίαιτα. Οχι ότι το κάνει κιόλας. Απλώς το δηλώνει. Συχνά ενδιαφέρεται και για το πώς θα μπορούσε να το πετύχει κιόλας. Τόσο όσο. Για να ξέρει. Οχι για να ταλαιπωρείται κιόλας.

Στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τού νεοέλληνα ας προσθέσουμε κι αυτό – μιλάμε για έναν τύπο που κατορθώνει κάτι σπάνιο: παχαίνει στις διακοπές του! Ο Γερμανός, που συνδυάζει τον τουρισμό με πεζοπορία και πέδιλο με άσπρη κάλτσα, γυρνάει από το διάστημα των διακοπών του στην πόλη του έχοντας χάσει κιλά. Το ίδιο και ο Ιταλός, που είναι υποχρεωμένος να αλλάξει διατροφικές συνήθειες: μόλις απομακρυνθεί από την κουζίνα της μάνας του, αντιμετωπίζει κάθε πιάτο με δυσπιστία. Οσοι κάνουν διακοπές στο εξωτερικό αναζητώντας τον ήλιο που δεν έχουν στη χώρα τους αδυνατίζουν και μόνο γιατί αλλάζουν ριζικά την καθημερινότητά τους, ακόμη κι αν πίνουν κάνα ποτήρι μπίρα παραπάνω. Το ίδιο συμβαίνει και με τους εκλεκτικούς αλλά λιτοδίαιτους Γάλλους, τους Βαλκάνιους που δεν πολυξοδεύουν και τους Αγγλους, που απλά το ρίχνουν στην greek salad και στο ποτό. Εξαίρεση αποτελούμε μόνο εμείς οι Nεοέλληνες, και αυτό το καταλαβαίνεις αν ανοίξεις αυτόν τον μήνα ξένες εφημερίδες και περιοδικά. Δύσκολα θα βρεις οδηγίες για το πώς θα χάσεις τα κιλά του καλοκαιριού – στην Ελλάδα αντιθέτως δεν υπάρχει έντυπο το οποίο σέβεται τον εαυτό του που να μη σου εξηγήσει τι πρέπει να κάνεις για να σου μπαίνουν τα φθινοπωρινά ρούχα. Το αν ακολουθείς τις οδηγίες είναι μια άλλη ιστορία.

Οι Νεοέλληνες παχαίνουν στις διακοπές γιατί αυτές είναι συχνά-πυκνά αφορμή για να ανακαλύψουν εστιατόρια και ταβέρνες. Ενας Γάλλος μπορεί να κάνει χιλιόμετρα για να φτάσει στην Κνωσό, ένας Nεοέλληνας για να βρει εκείνο το ταβερνάκι που έχει μια τρομερή ρακή. Στις διακοπές συνήθως μασουλάμε περισσότερο από όσο κολυμπάμε και πίνουμε πιο πολύ από όσο περπατάμε. Γιατί; Δεν υπάρχει μια απάντηση. Ισως αυτό συμβαίνει γιατί η γαστρονομία της ελληνικής επαρχίας μάς θυμίζει κάτι από την κουζίνα της γιαγιάς μας. Ισως το πρόβλημα να είναι ότι θεωρούμε πως διακοπές σημαίνει να αφήνουμε κατά μέρος τους περιορισμούς του χειμώνα – ακόμη και αυτούς που αφορούν το φαγητό ή το ποτό και συνοδεύονται από ιατρικές συμβουλές. Μπορεί πάλι να φταίει ότι στο μυαλό μας οι διακοπές είναι συνώνυμο της ασυδοσίας ή ότι το καλοκαίρι καταλαβαίνει κανείς πως υπάρχουν κάποιες ελληνικές εφευρέσεις, όπως π.χ. τα ουζερί – τα οποία δεν συναντάς πουθενά αλλού στη Γη. Οπως και να έχει, όταν ο κόσμος αδυνατίζει εμείς παχαίνουμε και επιστρέφοντας περιμένουμε ότι μαζί με τα εκκαθαριστικά της Εφορίας και τον ΕΝΦΙΑ θα μας στείλουν και κάποιον ειδικό λογαριασμό για να πάμε άκοπα να καταθέσουμε τα περιττά κιλά μας. Ματαιοπονούμε: υπουργείο Εθνικής Οικονομίας υπάρχει, υπουργείο Εθνικής Παχυσαρκίας δεν ιδρύθηκε ακόμη.

Επειδή τελικά κανείς δεν μας βοηθάει, κάθε Σεπτέμβριο ζούμε την απόλυτη φαντασίωση: ότι θα κάνουμε μια σκληρή και αποτελεσματική δίαιτα. Τη ζητούμε ή από κάποιον γνωστό που κάποτε την εφάρμοσε και έχασε είκοσι κιλά σε έναν μήνα (ή μήπως σε ένα βράδυ;) ή από κάποιον διατροφολόγο. Τη διαβάζουμε και τη μαθαίνουμε απ’ έξω, νομίζοντας αρχικά ότι θα λειτουργήσει χάρη στην αποστήθιση – τι κρίμα που η δίαιτα δεν είναι σαν τις Πανελλήνιες. Οταν μπούμε στον κόπο να την εφαρμόσουμε, προσπαθούμε να τη φέρουμε στα μέτρα μας. Κόβουμε το αλκοόλ μέχρι τις 9 το βράδυ – μετά μπορούμε να πιούμε δυο ποτήρια, αφού αλλιώς δεν μας παίρνει ο ύπνος. Πίνουμε τον καφέ σκέτο γιατί κόβουμε τη ζάχαρη, αλλά τρώμε ένα μπισκότο γιατί τόση πικρίλα δεν αντέχεται. Αρνούμαστε να φάμε δημητριακά το πρωί «γιατί αυτά είναι για παιδιά» και προτιμούμε δυο αβγά – κατά προτίμηση «μάτια» – γιατί ο διατροφολόγος έχει πει ότι «το πρωί πρέπει να παίρνεις ενέργεια και να τρως». Τρώμε ένα γεύμα που βασίζεται σε ένα κυρίως πιάτο με μια πρωτεΐνη, αλλά επειδή κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν χόρτασε ποτέ, εκτός νοσοκομείου, με ένα μπιφτέκι, τρώμε τέσσερα σουβλάκια – αλλά με πίτα αλάδωτη. Είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε και περπάτημα γιατί «χωρίς αυτό δεν γίνεται τίποτα». Κάνουμε μια ωραία βόλτα στο μπαλκόνι του σπιτιού μας – πάμε κι ερχόμαστε. Το περπατάμε μία φορά: αν μας δει κόσμος να πηγαινοερχόμαστε στο μπαλκόνι για περισσότερες από δύο φορές θα μας πάρει για τρελούς, οπότε σταματάμε.

Αν τυχόν δεν τα κάνουμε όλα αυτά και ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις επιταγές του ειδικού, το τρίτο βράδυ ξυπνάμε κάθιδροι: έχουμε ονειρευτεί μπριζόλες, μακαρόνια, πίτες, πίτσες ή έχουμε δει τον εαυτό μας να σφάζει και να ψήνει κοτόπουλα. Καταλήγουμε νύχτα μπροστά στο ψυγείο – στο οποίο έχουμε συνήθως κολλήσει τη δίαιτα με ένα μαγνητάκι. Την κοιτάμε σαν την εικόνα της Παναγίας της Μεγαλόχαρης και της ζητάμε να κάνει ένα θαύμα. Οχι, δεν περιμένουμε να χάσουμε τα κιλά μας προσκυνώντας το χαρτί: απλώς ελπίζουμε πως το πρωί θα γράφει άλλα από αυτά που νυχτιάτικα διαβάζουμε. Μολονότι χιλιάδες έχουν προσευχηθεί, το χαρτί γράφει τα ίδια. Πρώτο γεύμα δημητριακά, δεύτερο κουλούρι Θεσσαλονίκης με λίγο τυρί κότατζ. Τι είναι, Θεέ μου, αυτό το κότατζ; Τι σου ‘κανα και με εγκατέλειψες; Γιατί με τιμωρείς; Οποιος διαβάζοντας τη λέξη «κότατζ» έχει ορκιστεί να γίνει καλύτερος άνθρωπος θα καταλαβαίνει γιατί στις ερωτήσεις αυτές ποτέ δεν υπήρξε απάντηση.

Κάντε υπομονή, πατριώτες: ο Σεπτέμβριος της δίαιτας θα περάσει. Εως τότε να σκέφτεστε ότι τα κιλά που η Γη σηκώνει είναι συγκεκριμένα. Αν κάποιος εξαιτίας μιας επιτυχημένης δίαιτας τα χάνει, κάποιος που δεν φταίει σε τίποτα τα παίρνει. Οποιος παραπάνω κιλά απέκτησε καλοκαιριάτικα κατά βάθος είναι καλός άνθρωπος. Ενας ευεργέτης, όχι μόνο των ουζερί που καλοκαιριάτικα ανακάλυψες, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2018.

Κοινοποίηση
Hi, I’m admin

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *