Τεχνικές για τα δύσκολα
Οι σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές, ειδικά οι κόμπακτ, φημίζονται για την ευκολία στη χρήση και τις πολλές ψηφιακές ευκολίες που προσφέρουν. Ακόμα και έτσι όμως, μια καλή φωτογραφία απαιτεί και σημαντικές γνώσεις και ικανότητες από τον φωτογράφο, ειδικά αν οι συνθήκες λήψης είναι δύσκολες.
Σε επίπεδο φίλτρων, εφόσον μπορούν να προσαρμοστούν με τον κατάλληλο μηχανισμό στην κόμπακτ φωτογραφική, πολύ χρήσιμα είναι τα φίλτρα πόλωσης, τα οποία ενισχύουν το γαλάζιο χρώμα του ουρανού και της θάλασσας. Για τις φωτογραφικές λήψεις κατά τα ηλιοβασιλέματα ή κατά την ανατολή του ηλίου, το φίλτρο FL-D θα δώσει μεγάλη ζωντάνια στα κόκκινα χρώματα. Από την άλλη, για τις φωτογραφίες μέσα στο λιοπύρι μια καλή πρόταση είναι τα φίλτρα 81Β, ώστε οι φωτογραφίες να μη φαίνονται «καμένες».
Βασικό επίσης είναι να «παίζει» κανείς με το περίγραμμα της φωτογραφίας και το φορμάτ της. Οι κοντινές λήψεις συνήθως είναι πιο ζωντανές από τις μακρινές, ενώ πολύ συχνά είναι απαραίτητο να γυρίσει τη φωτογραφική του κάθετα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει λίγο περισσότερο κόπο όταν ετοιμάζει αργότερα ένα slideshow. Στις φωτογραφίες τοπίων, βασικό είναι να υπάρχει και το ανθρώπινο στοιχείο. Αν δεν θέλετε να έχετε συνέχεια φίλους ή συγγενείς, προσθέστε στο πλάνο σας κάποιον περαστικό, ένα ζώο ή ένα αυτοκίνητο.
Τέλος, μια πολύ καλή ιδέα για να αποκτούν οι φωτογραφίες ζωντάνια είναι να έχουν βάθος. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να είναι κανείς λίγο περισσότερο δημιουργικός, προσθέτοντας στις φωτογραφίες τοπίων ενδιάμεσα σημεία, όπως πρόσωπα ή άλλα αντικείμενα. Χρήσιμη τεχνική στο σημείο αυτό είναι να μην τοποθετεί κανείς το αντικείμενο ή πρόσωπο που φωτογραφίζει στο κέντρο της λήψης, όπως κάνουμε συνήθως, αλλά στο ένα ή άλλο άκρο, δημιουργώντας έτσι την αίσθηση της κίνησης.
Οι πιο αγαπημένες φωτογραφίες για τους περισσότερους- και κατά κανόνα οι πιο αποτυχημένες- είναι τα ηλιοβασιλέματα και οι νυχτερινές λήψεις. Τα υπέροχα κοκκινωπά χρώματα του ήλιου που δύει, τα μοβ μετά το ηλιοβασίλεμα ή τα φώτα της πόλης το βράδυ είναι όντως εντυπωσιακά, χρειάζονται όμως και μικρά «κόλπα» για να αποτυπωθούν σε φωτογραφίες.
Η καλύτερη στιγμή για να φωτογραφίσει κανείς το ηλιοβασίλεμα είναι τη στιγμή που ο ήλιος «ακουμπά» στον ορίζοντα ή και λίγο μετά, καθώς τότε το φως είναι πιο απαλό. Ο ορίζοντας θα πρέπει να βρίσκεται χαμηλά στο περίγραμμα, ώστε να τονίζεται ο ουρανός, ενώ αν θέλει κανείς να προσθέσει και κάποιον φίλο του στη λήψη, απαραίτητη είναι η χρήση του φλας που θα «σβήσει» τις σκιές στο πρόσωπό του. Η φωτομέτρηση θα πρέπει να γίνεται στο πιο φωτεινό κομμάτι του ουρανού, διαφορετικά πολύ λίγα θα φαίνονται. Η ύπαρξη κάποιου σύννεφου θα ενισχύσει τη φωτογραφία, ενώ η χρήση ενός φίλτρου FL-D είναι πολύ χρήσιμη για να «ζωντανέψουν τα κόκκινα».
Για τις νυχτερινές λήψεις, το τρίποδο είναι απαραίτητο. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα δουλέψει αυτόματα ο επεξεργαστής, αφήνοντας ανοιχτό τον φακό όσο χρειάζεται, αλλά καλή ιδέα είναι να ρυθμίσει κανείς χειροκίνητα το διάφραγμα ώστε να μείνει ανοιχτό για αρκετή ώρα (από 8 μέχρι 16 δευτερόλεπτα). Επίσης, απαραίτητη είναι είτε η χρήση τηλεκοντρόλ είτε της αυτόματης χρονομέτρησης και λήψης, ώστε να μη βγει η φωτογραφία κουνημένη. Ειδικά αν κάποιος σκοπεύει να φωτογραφήσει λευκό φως (όπως αυτό που χρησιμοποιείται για τον φωτισμό κτιρίων), θα χρειαστεί και ειδικό φίλτρο, ώστε να μην πρασινίσει η φωτογραφία.
Related Posts
