Ιατρικό φακελάκι
Ιατρικό φακελάκι
Κύριε διευθυντά
Στην «Κ» τής 13/7/2014 δημοσιεύεται άρθρο του κ. Στάγκου, στο οποίο πολύ σωστά καταδικάζεται η απαίτηση γιατρού να λάβει χρήματα «για να ασκήσει την επιστήμη του στο πλαίσιο της μισθοδοτούμενης εργασίας του», αλλά αυτή η παράνομη απαίτηση αποδίδεται τελικά στο «χούι» ορισμένων Ελλήνων γιατρών. Η ερώτηση είναι: γιατί αυτό το «χούι» δεν το εκδηλώνουν οι Ελληνες γιατροί που ασκούν ευόρκως το επάγγελμα σε ευνομούμενες χώρες;
Η γνώμη μου είναι ότι σ’ αυτές τις χώρες οι εργασιακές σχέσεις του γιατρού με το νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται είναι τέτοιες που αποτρέπουν τον χρηματισμό του γιατρού. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ ο ασθενής επικοινωνεί με το νοσοκομείο στο οποίο θέλει να εξετασθεί, και επιλέγει αξιοκρατικώς τον γιατρό του.
Το νοσοκομείο έχει προκαθορισμένες αμοιβές για κάθε ιατρική πράξη. Οταν ο ασθενής προσέλθει στο νοσοκομείο για εξέταση ή επέμβαση, καταβάλλει στο νοσοκομείο την προκαθορισμένη αμοιβή του γιατρού. Οιαδήποτε οικονομική διαπραγμάτευση μεταξύ γιατρού και ασθενούς είναι αδιανόητη και αν πραγματοποιηθεί, τιμωρείται αυστηρότατα.
Στο τέλος τού δεκαπενθημέρου το νοσοκομείο αποδίδει στους γιατρούς τις εισπραχθείσες αμοιβές. Ο γιατρός που εξέτασε τριάντα ασθενείς, ή σωστότερα που τον επέλεξαν τριάντα ασθενείς, έχει δεκαπλάσια αμοιβή από τον συνάδελφό του που τον επέλεξαν τρεις ασθενείς, και φυσικά πληρώνει και ανάλογους φόρους.
Με αυτόν τον τρόπο ο ασθενής επιλέγει ελεύθερα τον γιατρό του, οι αμοιβές του γιατρού συνδέονται με την παραγωγικότητά του, αποφεύγεται το φακελάκι είτε ως «μπαξίσι» είτε ως εκβιασμός, εκμηδενίζεται η πιθανότητα φοροδιαφυγής του γιατρού, και κυρίως παραμένει στο βάθρο που της αρμόζει η σχέση αλληλοεκτίμησης και αλληλοσεβασμού μεταξύ του θεράποντος ιατρού και του ασθενούς, η οποία τείνει να εκλείψει στη χώρα μας. Αν εφαρμόσουμε και εμείς την αξιοκρατία και τη σύνδεση της αμοιβής με την παραγωγικότητα, πιστεύω ότι το «χούι» των Ελλήνων γιατρών να ζητούν φακελάκι θα εκλείψει ή θα εκδηλώνεται στην Ελλάδα με την ίδια συχνότητα που υπάρχει, αν υπάρχει, και στις ΗΠΑ.
Θεοδοσιος Δοσιος – Ιατρός
επιστολή στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ